Op de bank met Natuurmonumenten en The Fieldwork Company

Iedere twee maanden nodigen we twee bevlogen mensen uit bij ons op de bank die hart hebben voor de vogels in het Waddengebied en zich op hun eigen manier actief inzetten om de wadvogelpopulatie elke dag een beetje gezonder te maken. Dit keer met Enit Scholtens, Gebiedsmanager Friesland voor Natuurmonumenten en Jannes Heusinkveld, oprichter The Fieldwork Company.

Enit Scholtens

Functie & organisatie: Gebiedsmanager Friesland voor Natuurmonumenten
Favoriete plek in het waddengebied: “Op het wad bij Hoorn, op Terschelling, gaf ik als vrijwilliger van de Waddenvereniging en als student mariene biologie mijn eerste wadexcursies. Bovendien ben ik als kind op Terschelling opgegroeid. Op die plek blijft mijn hart dan toch altijd wat sneller kloppen.”

Jannes Heusinkveld

Functie & organisatie: Oprichter The Fieldwork Company
Favoriete plek in het waddengebied: “De gecombineerde zandplaat Hond en Paap, net boven Delfzijl in de Eemsmonding. Strikt genomen zullen sommigen dit misschien niet meer als de Wadden zien, maar het systeem van prielen en geultjes is daar echt prachtig.”

Wij&Wadvogels – waarom is dit programma zo belangrijk?

Enit:
“Misschien een open deur, maar ik zie Wij&Wadvogels als dé kans om gezamenlijk een substantiële verbetering te realiseren voor de vogels op het wad. Doordat veel partijen hier tegelijkertijd aan werken, zet het ook echt zoden aan de dijk. Ik denk echt dat dit programma het verschil kan maken. En dat moet ook wel, want op veel plekken is het vijf voor twaalf. Die urgentie voel ik echt.”

Jannes:
“Als Fieldwork Company zijn wij bij één deelproject van Wij&Wadvogels actief betrokken: het onderzoek naar de waarde van drones in het veldonderzoek. W&W in zijn algemeen en zeker dit deelproject laat bij uitstek zien hoe belangrijk het is dat beheerders en kennisinstellingen samenwerken. Samen kom je verder dan alleen op je eiland of postzegel. Maak Waddenzee-breed gebruik van de kennis en ervaring van anderen!”

Welke rol heeft jouw organisatie binnen Wij&Wadvogels?

Enit:
“Als één van de terreinbeheerders staan we aan de lat voor het vergroten van het areaal voor broedmogelijkheden en hoogwatervluchtplaatsen. Dat doen we op meerdere locaties, zowel binnen– als buitendijks. Als gastheer voor de bezoekers aan de gebieden hebben we ook een belangrijke rol in de communicatie en de voorlichting. Daarnaast hebben we – zeker in de tweede fase van het programma – een actieve rol in het lastige vraagstuk rond predatiebeheer.”

Jannes:
“Los van de hand- en spandiensten bij andere deelprojecten werken we hoofdzakelijk aan het onderzoek naar effecten en toepassing van drones. Samen met onderzoekers van de Rijksuniversiteit Groningen en Sovon Vogelonderzoek Nederland hebben we gekeken hoe (on)schadelijk gebruik van drones is, met name bij broedkolonies. Zeker als je het vergelijkt met klassiek onderzoek in broedkolonies, waarbij je tussen de nesten door loopt, blijkt onderzoek met drones een stuk minder effect te hebben dan velen waarschijnlijk denken.”

Essentiële waddenbagage…

Enit:
“Naar de wadden ga ik voor de rust; om me te laten absorberen door de omgeving. In overdrachtelijke zin neem ik dus al m’n zintuigen mee en stop ik de ratio diep weg in de koffer. Het ruiken van het wad, het voelen van het warme zand, het proeven van zeekraal, het horen van de wind en de vogels… Alle zintuigen dragen bij.”

Jannes:
“Bij ons werk op het wad kunnen we niet om moderne instrumenten als GPS en marifoon heen, maar ik kan toch ook niet zonder de klassieke houten stok, die ik bijvoorbeeld gebruik om wadgeulen over te steken.”

Heb je een tip om het ultieme wadgevoel te ervaren?

Enit:
“Loop met je blote voeten op het wad, en ervaar hoe het donkere, naar zwavel ruikende slik tussen je tenen glijdt! En laat je niet beperken door de gedachte dat je je tenen kan openhalen aan scherpen schelpen. Met een beetje opletten, heb je een heerlijke niet te vergeten ervaring!”

Jannes:
“Het wad lijkt bij laagwater vooral groots en leeg en ook plat. Maar het zal je verbazen dat je in zo’n plat landschap ook nog echo’s kan horen. Als ik bijvoorbeeld op de wadplaat onder Terschelling loop, ter hoogte van de Boschplaat, en ik hoor het ‘te-piet’ van de scholeksters weerkaatsen tegen de wanden van de lege geulen, dan is dat voor mij het ultieme waddengevoel.”

Tekst: Rob Buiter